[ woensdag 30 juli 2008 ]
Vannacht naar Pacha Barcelona geweest. Gelijk twee vliegen in één klap geslagen, want op dinsdag is er Ministry of Sound.
Het pand staat in een verlaten universiteitsgebied, een heel stille omgeving dus als discotheek kun je flink blazen! Het opende om middernacht, we kwamen aan om ongeveer twintig voor één en het was nog enorm rustig. De muziek was al wel prima, dus geen probleem.
Al vrij snel werd ik aangesproken door een wat slungelige jongen, met waar ik vandaan kom. Amsterdam, zeg ik.
Cooooool man! Ik kom ook uit Amsterdam! Barcelona is de bom! Lekker uit je plaat, helemaal gaaaan!!
Hij vroeg me hoe oud ik ben. Ik ben veertig.
Cool man! Ik ben 18!
En toen kwam het:
Wat goed dat je dit op jouw leeftijd nog doet!
Au!!!!!!
Oh mááán! Het was ongetwijfeld oprecht goed bedoeld, maar oh wat wat voelde ik me oud op dat moment. Dat zeg je ook tegen een bejaarde op een dorpsfeest: wat goed dat u op uw leeftijd nog zo leuk meedoet!
Moest er later wel om lachen, maar op dat moment voelde ik me even héél erg niet op mijn plaats.
Die jongen legde gelijk uit waarom het nog zo rustig was: de nachtbus reed nog niet en de meeste twintigers willen natuurlijk geen geld uitgeven aan een taxi. Half uurtje later was de nachtbus gearriveerd en stroomde het goed vol. Nog een nachtbus later was het afgeladen, inclusief het buitenterras met eigen dj.
We zagen veel strakke koppies om ons heen, maar ook wij die geheel au naturel van de muziek genoten konden flink uit de plaat gaan. Schijt aan leeftijd, we gingen tenslotte om de goeie reden. We hebben dan ook ontzettend lekker gedanst (beluister). De muziek was helemaal top, totdat een dj het overnam die heel lompe beats ging draaien. Toen hadden we het wel bekeken en pakten we een - niet eens zo dure - taxi terug naar het hotel.
Groeten uit het bejaardenhuis. Die 18-jarigen zien er vandaag natuurlijk ook nog uit als achttien, maar deze veertiger lijkt vandaag vijf jaar ouder.
Hans [22:55]
