[ zaterdag 28 februari 2009 ]
Dit weekend is het voormalige Club 11 in het oude Trouwgebouw van start gegaan. In de hallen waar ooit de drukpersen rolden, gaat nu het soundsystem voluit. Helemaal goed dus voor een cutting-edge dancataria (bekijk beelden en lees een artikel in Trouw-de-krant).
Omdat ik de laatste maanden praktisch alleen naar elektronische muziek luister, ben ik heel benieuwd naar het programma. Die staat op de nieuwe site. Zo staat begin mei Flying Lotus er, die volgens de dj-magazines een van dé platen van 2008 maakte (Los Angeles, checkitout).
Afgelopen week stond er een interview met de organisatoren in Het Parool, waarbij ze vertelden dat ze voor zichzelf The Whitest Boy Alive hebben geboekt. Was dus al heel benieuwd naar deze Berlijnse band, en zag gisteren in Concerto de cd van de band met een warme aanbeveling erop liggen (The Whitest Boy Alive Rules!).
Ben zojuist eens gaan luisteren en tot mijn verrasing blijkt het heel relaxte muziek, die me aan Phoenix doet denken. Wat zeg jij ervan?
Oh, en de cd blijkt Rules te heten. Dat verklaart de aanbeveling :-)
Hans [23:58]
[ woensdag 25 februari 2009 ]
Mag ik even melden dat ik zonet heb zitten janken van het lachen bij deze shred van Eric Clapton?
Een shred is: originele concertbeelden, maar compleet ander geluid eronder zodat het lijkt of de artiest vreselijk staat te prutsen, freaken of egotrippen. Je vindt een paar leuke op Youtube, en mooi is dat mensen die de grap niet doorhebben dan ook reageren met:
I love Clapton, but this was the worst SHIT I've ever heard. This "performance" SUCKS.
Die van Clapton vind ik echt de allerbeste. Ik hoop wel dat -ie een beetje zelfspot heeft, die van Santana is al verwijderd!
(dank, Jaap)
Hans [20:31]
[ maandag 16 februari 2009 ]
De Incredible Bongo Band. Inderdaad, een achterlijke naam. Ooit van gehoord?
Het antwoord is ja, want hun versie van The Shadows' Apache, uit 1973, is met James Brown's Funky Drummer het meest gesampelde nummer uit de hiphop. Sterker nog, het wordt inmiddels the national anthem of hiphop genoemd.
Het nummer is - evenals een bijbehorend compleet album - opgenomen voor The Thing With Two Heads - ik hoef niet uit te leggen dat het dan om een een B-, wat zeg ik, C-, wat zeg ik Z-film gaat.
Film en plaat zijn beide geflopt, en de muziek zou vergeten zijn als niet dj Kool Herc er in de late jaren zeventig mee was gaan mixen. Inmiddels is het ontelbare malen gesampled.
Ik kende het zelf niet, en toen ik het onlangs voor het eerst hoorde, sprong ik letterlijk op van herkenning. Sterker nog: die beat klinkt na dik 35 jaar nog steeds fantastisch!
Benieuwd? Hier staat het.
Omdat het bijbehorende album inmiddels opnieuw is uitgebracht op cd heeft de New York Times er een goed verhaal over geschreven.
En mocht je misschien nog niet weten over welke James Brown-sample het gaat, hier is Funky Drummer. Voor het bekende stuk, ga naar 5.34. Maar de hele track is fantastisch, dus neem de tijd!
Hans [18:40] 0 reactie(s)
[ zondag 8 februari 2009 ]
Elke week verschijnen er tientallen, wellicht zelfs honderden cd's. Allemaal liedjes, elke dag zijn er weer nieuwe, overal ter wereld en dat al decennialang. Ik heb echt wel eens gedacht, op een gegeven moment zijn al die noten toch gewoon óp!
Maar dat denk ik niet langer. Want er zijn zoveel variaties op hetzelfde thema mogelijk...
Hans [20:24]
[ woensdag 4 februari 2009 ]
Wat een leuke vondst: house dj Robbie Rivera heeft een nieuwe track gebaseerd op het intro van A-ha's Take On Me.
Ik maak uit zijn officiële site op dat Rivera het dik-hout-en-planken-type is. Maar hoewel het een lekkere sound heeft, knalt dit nummer niet zo vet als ik zou verwachten. Ik ga dan ook op zoek naar de overige mixen, misschien zit er een betere bij.
Maar je moet 'm zeker even horen!
Hans [22:41] 0 reactie(s)
[ zondag 1 februari 2009 ]
Mijn vriendin werd afgelopen vrijdag geopereerd. Alles is goed gegaan, dank je wel. Ze is nog wat slapjes maar dat trekt de komende dagen wel bij.
Maar in de operatiekamer staat de radio aan. En ze vertelde me na afloop dat het nummer dat ze hoorde voordat ze onder zeil ging, van Foreigner was.
You're as cold as ice.
Héél bemoedigend voordat je onder het mes gaat!
We hebben hartelijk gelachen om deze ongelukkige samenloop. Maar we bedachten ons ook dat Arbeidsvitaminen op de radio betekent dat er regelmatig nummers langskomen die je op zo'n moment éven niet wilt horen. Welke denk jij nu aan?
Hans [18:03]
