Na het overlijden van Michael Jackson, vorige week een jaar geleden, stond een bijzondere foto uit 1977 op de voorpagina van Het Parool. Een ongedwongen Michael, middenin de Amsterdamse Jordaan.
Een jaar later staat in diezelfde Jordaan, op zo'n driehonderd meter van waar de foto is genomen, een enorm billboard. Als eerbetoon, en je kunt de foto ook nabestellen. Ik heb al gemaild, want die foto is prachtig.
Hieronder de foto van de billboard, met daaronder een foto van de hoek Lauriergracht/Hazenstraat, waar de oorspronkelijke foto genomen is.
Hans [21:28]
Was gisteren in Tivoli, waar ik dezelfde ervaring had als toen ik Interpol voor het eerst zag.
Gisteren speelde Foals en ik waande me terug in de vroege jaren tachtig. Toen was ik te jong om de bands van het moment te zien, maar de jengelende gitaren deden me denken aan Haircut One Hundred, U2 ten tijde van The Unforgettable Fire en The Cure, The Cure en The Cure.
Die zanger heeft exact dezelfe stem!
Ik had van de band gehoord, en omdat Morrissey vorige maand gespot was in het publiek en de band deze week op de cover van de NME staat wilde ik dit zeker niet missen. Het was super, alleen wel een beetje kort.
Zoals vriend A. al zei:
Update 27 juni: ik zie net dat ik dit stukje had getikt, maar nooit heb afgemaakt en al helemaal niet heb gepubliceerd. Bovendien ben ik vergeten wat vriend A. ook alweer zei. Dus heb ik 'm net gebeld.
Zoals vriend A. al zei: iedereen zingt tegenwoordig als Robert Smith en de meeste bands zijn ook beter dan The Cure.
Hans [18:24]
Eerder dit jaar was Why Don't You van Gramophonedzie al een knaller, maar in dezelfde stijl is er nu een nummer dat al helemaal niet uit mijn hoofd te krijgen is. Sterker nog: ik heb het de afgelopen dagen doorlopend mee zitten tikken op mijn fietsstuur terwijl ik geeneens mijn iPod bij me had.
We No Speak Americano van Yolanda Be Cool & Dcup is ook al een modern geknipte versie van een stokoud nummer. Het leek me eerst iets jiddisch, maar ik heb het origineel opgedoken en dat blijkt een Italiaans nummer uit de fifties te zijn dat uitmondt in beschaafde rock 'n roll.
Beide staan hieronder - de soundtrack voor de zomer, wat mij betreft!
Yolanda Be Cool & Dcup - We No Speak Americano
Renato Carosone - Tu Vuo' Fa' L'Americano
Hans [21:39]
Je hebt er niks aan, maar het is mooi dat het er is.
Tientallen meer op Animated Albums!
Hans [22:42]