[ zaterdag 28 mei 2011 ]

 
Zie net dat Gil Scott-Heron trending is - en ja hoor. Een jaar na zijn onverwachte terugkeer is hij plotseling overleden.

Opa vertelt: in 1986 was ik op mijn eerste popfestival, Parkpop in Den Haag. Mooi programma voor een gratis festival, met onder meer Madness, The Bangles, Inxs en een fantastisch concert van de Tröckener Kecks dat ik nooit meer zal vergeten.

Toen vriend A. naar Gil Scott-Heron wilde, dacht ik eigenlijk dat ik hardrocker Lee Aaron ging zien - maar dit bleek een zwarte singer-songwriter met een heel relaxte, maar verbeten stem en een geweldige jazz-funkband. Het woord bestond nog niet, maar we waren flabbergasted - zo goed was het.

Het concert werd later op radio uitgezonden, maar het topnummer Johannesburg werd onderbroken door het nieuws. Later nog een kaartje naar Jan Douwe Kroeske gestuurd of hij het nog eens kon herhalen - en dat gebeurde!

Het zal geholpen hebben dat ik een tekening had gemaakt van zijn hoofd door een strop, met daaronder Hang the DJ, maar deze niet (Panic van The Smiths was toen net uit). Toen ik me een jaar later aan Kroeske voorstelde, begon hij meteen over die kaart!

Ik moet eens kijken of ik een VARA-connectie kan bereiken met de vraag het concert nu nog eens ergens te herhalen. Zou zeer gepast zijn.

Tot die tijd is hier het nummer waarvoor Gil Scott-Heron het meest zal worden herinnerd: The Revolution Will Not Be Televised.


Hans [11:43]

2 reactie(s)