[ maandag 29 augustus 2011 ]

 
foto: I'm not gonna live foreverOh man, ik lees net dat Fame in de Kalverstraat gaat sluiten.

Op 29 januari aanstaande is het zover. Wat ontzettend jammer, ik heb er veel en vaak mooie dingen gekocht. Ik kan zonder twijfel zeggen dat het aan mij niet gelegen heeft.

Update: Hier staat het persbericht en reacties vind je hier. De NOS heeft er een klein item over.

Update 2: het personeel staat inmiddels op Marktplaats!

Update 3: het is hier het gesprek van de dag. Zou 29/1/12 het huurcontract aflopen en moest er besloten worden weer voor 5 jaar te verlengen? En wie weet nog wat er vóór Fame in dat pand zat?

Update 4: Fame twittert vandaag dat ze ook op het RTL Nieuws zijn geweest.

Hans [21:41]

3 reactie(s)

[ zondag 28 augustus 2011 ]

 
Misschien ben je net zo verrast als ik. Ik hoorde gisteravond op een feestje Blame It On The Boogie van The Jacksons weer eens en ontdekte vandaag dat dit een cover is!

Het lied is namelijk geschreven door een Engelsman, die - het is echt waar - Mick Jackson heet. Je verwacht toch niet dat het een cover is als op het label M. Jackson als auteur vermeld staat!

Hieronder het origineel, wel zo tam dat je wellicht can control you feet, maar erg leuk om eens te horen. Er blijkt een mooi verhaal aan vast te zitten, waar zelfs een documentaire over is gemaakt - en dat verhaal staat hier.


Hans [21:46]

0 reactie(s)

[ zaterdag 6 augustus 2011 ]

 
foto: Steven WallrafVoor mij werd de vakantie van 2011 afgesloten in Eindhoven. Morrissey speelde vrijdag in het Muziekgebouw.

In tegenstelling tot vorige keren was ik dit keer van tevoren niet heel enthousiast. Het was al de zoveelste keer in korte tijd dus het bijzondere is er een beetje vanaf. Met die houding ging ik er naartoe. En Morrissey ook, getuige zijn openingszin: Until you can stand me no more! (op 2.06)

Het concert begon heel sterk, met Everyday Is Like Sunday, There Is A Light That Never Goes Out en het meer recente I'm Throwing My Arms Around Paris. Maar het kakte vrij snel in en dat wijt ik aan de reportoirekeuze.

De laatste cd's bestaan uit drie, vier prachtige nummers en voor de rest uit lompe rockers. En dan speelt hij juist drie van dat soort nummers achter elkaar. Black Cloud is zo'n ragnummer, gevolgd door Scandinavia. Een nieuw lied, waarvan de tekst in het lawaai amper te volgen was. In het licht van zijn recente ongelukkige uitspraken (inmiddels genuanceerd), was voor mijn gevoel een korte introductie of uitleg van het lied op zijn plaats geweest. Nu voelde het wat ongemakkelijk.

Maar alles kwam goed met I Know It's Over. Dit prachtige nummer van The Queen Is Dead (1986) werd met alle intensiteit gezongen en kwam bij me binnen zoals het destijds ook deed. Al had hij alleen dit nummer gespeeld, dan was dat voor mij voldoende geweest.

Ik besefte me dat mijn favoriete Morrissey-citaat in dit lied zit:
It's so easy to laugh, it's so easy to hate
It takes strength to be gentle and kind

Na afloop van het concert gingen we nog effe naar de Effenaar. Superfan Johan de Witt organiseerde de afterparty. Het was even onwennig maar na een half uurtje zong iedereen voluit mee - met alle nummers! Haast onwerkelijk, wat een feest van verbroedering was dat. T. sloeg de spijker op zijn kop: dit is wat muziek doet met mensen.

Every Day is like Sunday (youtube)
There is a Light that Never Goes Out (youtube)
I'm Throwing my Arms around Paris
You Have Killed Me (youtube)
Alma Matters
People are the Same Everywhere
Scandinavia
Black Cloud (youtube)
You're the One for Me, Fatty
Satellite of love (Lou Reed cover, youtube)
I Know It's Over (youtube fragment en volledig)
Irish Blood, English Heart
Action is my Middle Name (youtube)
Ouija Board, Ouija Board (youtube)
Speedway (youtube)
Meat is Murder (youtube)
encore: First of the Gang to Die

Andere recensies:
Morrissey Solo
Oor
Muziek.nl
Nu.nl

Foto: Steven Wallraf (meer)
Hans [10:02]

3 reactie(s)